Ook tijdens corona blijft de pastorale zone Sint-Franciscus Glabbeek zich inzetten voor de medemens

In crisistijden moet men creatief en flexibel zijn en dat was er aan te zien in onze pastorale zone Sint-Franciscus Glabbeek. Ter vervanging van de ondertussen legendarische ‘solidaire maaltijd’ in zaal Glazuur, serveerden we op zondag 28 maart 2021 een ‘afhaalontbijt’.

Want corona of niet, de ongelijkheid in de wereld neemt toe en zoveel mensen leven in armoede. Broederlijk Delen streeft naar een duurzame wereld, zonder ongelijkheid en daar moeten we wel aan meehelpen.

Een team van super enthousiaste mensen zette zich achter dit initiatief met als bedoeling niet alleen geld in te zamelen voor de armste gemeenschappen in het zuiden, maar ook om weer wat extra leven in onze gemeenschap te brengen in deze trieste dagen.
En of dat gelukt is…

Niettegenstaande dat alle vergaderingen en afspraken via Zoom of WhatsApp verliepen, werd alles tot in de puntjes voorbereid, met altijd de geldende coronamaatregelen in het achterhoofd. Alle producten moesten vers en van goede kwaliteit zijn zodat mensen een heerlijk ontbijtpakket konden mee naar huis nemen. Coronagewijs moest alles ook voorverpakt zijn, zodat de veiligheid optimaal gegarandeerd werd.

Dus ging men aan de slag met het zoeken naar leveranciers, liefst van binnen Glabbeek. Natuurlijk werd ook naar sponsoring gezocht, zodat de opbrengst voor onze doelgroep zo groot mogelijk zou zijn.
Heel wat handelaars en fruittelers van Glabbeek hebben hun groot hart getoond bij deze actie en ook een paar grote bedrijven van elders deden een duit in het zakje.
In naam van de allerarmsten onze welgemeende dank daarvoor.

We danken ook de mensen die spontaan zijn komen helpen, we hadden handen teveel; wat een zalig gevoel. Maar bovenal moeten we de bijna driehonderd mensen danken die een ontbijt hebben besteld en zo hun steentje hebben bijgedragen aan dit geslaagde initiatief: Dankjewel! Dankzij jullie steun kunnen we 2.435,37 euro overmaken aan Broederlijk Delen.

De warme sfeer die we mochten ondervinden, zowel bij de voorbereiding als het tijdens het afhaalmoment doet ons al dromen van volgend jaar en er worden nu al plannen gesmeed…
Wij kijken uit naar een vervolg! Jullie ook?

Zelf zijn kruis dragend trok Jezus de stad uit naar wat de Schedelplaats heet, in het Hebreeuws Golgota.
Daar sloegen zij Hem aan het kruis, en met Hem nog twee anderen, aan elke kant een en Jezus in het midden.
Pilatus had ook een opschrift laten maken en op het kruis doen aanbrengen. Het luidde: ‘Jezus, de Nazoreeer, de koning van de Joden.’
Vele Joden lazen dit opschrift, want de plaats waar Jezus gekruisigd werd, lag dicht bij de stad. Het stond er in het Hebreeuws, het Latijn en het Grieks.
De hogepriesters van de Joden nu zeiden tot Pilatus: ‘Ge moest er niet op zetten: ‘de koning van de Joden ‘, maar: ‘Hij heeft gezegd: Ik ben de koning van de Joden.’
Pilatus antwoordde: ‘Wat ik geschreven heb, heb ik geschreven.’
Toen de soldaten Jezus gekruisigd hadden, namen ze zijn kleren en deelden ze in vieren, voor iedere soldaat een deel.
Ze namen ook de lijfrok, die echter zonder naad was, een een stuk geweven van bovenaf.
Daarom zeiden ze tot elkaar: ‘Laten we die niet scheuren, maar er om loten wie hem krijgt.’
Aldus moest de Schrift vervuld worden: Zij verdeelden mijn kleren onder elkaar en dobbelden om mijn gewaad. Terwijl de soldaten hiermee bezig waren,
stonden bij Jezus’ kruis zijn moeder, de zuster van zijn moeder, Maria de vrouw van Klopas en Maria Magdalena.
Toen Jezus zijn moeder zag en naast haar de leerling die Hij liefhad, zei Hij tot zijn moeder: ‘Vrouw, zie daar uw zoon.’
Vervolgens zei Hij tot de leerling: ‘Zie daar uw moeder.’ En van dat ogenblik af nam de leerling haar bij zich in huis.
Hierna, wetend dat nu alles was volbracht, zei Jezus, opdat de Schrift vervuld zou worden: ‘Ik heb dorst.’
Er stond daar een kruik vol zure wijn. Ze doopten er een spons in, staken die op een hysopstengel en brachten die aan zijn mond.
Toen Jezus van de zure wijn genomen had, zei Hij: ‘Het is volbracht.’ Daarop boog Hij het hoofd en gaf de geest.

Bron: Trudo Federatie

Op Palmzondag 28 maart ‘21, werden in de zondagskerk in Kapellen palmtakjes gewijd. Gewoonlijk gebeurt dit in aanwezigheid van heel veel mensen, maar uiteraard kon dat dit jaar niet. Pastoor Luc wijdde de takjes in een korte plechtigheid en in aanwezigheid van slechts enkele medewerkers. De vertegenwoordigers van de verschillende parochies namen de takjes mee naar hun eigen kerk binnen onze Pastorale Zone Sint-Franciscus waar mensen ze konden afhalen tijdens de open-kerk-momenten.

Het palmtakje, in onze contreien meestal Buxus, herinnert ons aan de intocht van Jezus in Jeruzalem. Het verwijst naar de juichende mensen die langs de weg stonden om hem als een koning te onthalen, want Hij zou hen bevrijden van de bezetting door de Romeinen.
Daarbij is de palm het symbool voor de overwinning.

Nu nog altijd nemen mensen een gewijd palmtakje mee naar huis en plaatsen het bij een kruisbeeld. Hiermee vragen ze vrede en voorspoed voor hun huis. Daar blijft het een heel jaar staan. Voor Aswoensdag nemen ze het weer mee naar de kerk en wordt het verbrand tot as. Het askruisje is dus de as van palmtakjes die een heel jaar van ons leven heeft meegemaakt.

Palmzondag is tevens het begin van de Goede Week en het is de zesde en laatste zondag van de veertigdagentijd.